من پذیرفتم که عشق افسانه است این دل درد اشنا دیوانه است میروم شاید فراموشت کنم با فراموشی هم اغوشت کنم میروم از رفتن من شاد باش از عذاب دبدنم ازاد باش گرچه تو تنها تر از ما میروی ارزو دارم ولی عاشق شوی ارزو دارم بفهمی درد را ترخی برخورد های سرد را....

¤ نویسنده: متین

پیام های دیگران

¤ لیست کل یادداشت های این وبلاگ